Böyle paylaşmışız hikayesini ilk:”Biliyorum gündeminiz ve öncelikleriniz bambaşka ama bizler gündeme göre ölmüyoruz. Ölümün sırası da yok. Siz insanların neyi paylaşamadığınızı, neden birbirinizi öldürdüğünüzü, soyduğunuzu, dövdüğünüzü de asla anlamıyoruz. Ama biz de varız. Biz buradayız ve acı çekiyoruz.
Ben Ponçik. Beni Sakarya’da buldular. Maalesef gençlik kaptım diğer arkadaşlarımdan. İstanbul’a geldim. 1 aylık bir tedavi sürecim olacak. Biliyorsunuz, gençlik ölümcül bir hastalık. Başarabilirsem de bir yuva gerekecek. Başaramazsam, “melek oldu” yazacak bu albümün açıklamasında. Ben de hayatınızın diğer “melek oldu” albümlerinden biri olacağım bir süre sonra.
Ama ben yaşamak istiyorum. Ve sonra da bir aile. “
Ponçik uzun bir klinik sürecinden sonra gençliği yendi. Ve olabilecek en güzel ailenin kızı oldu. Sevgili Ayşe Nur Kanuni Hanım onun annesi oldu. Muhteşem bir hayat yaşıyor.
