Category: Deniz Yıldızlarımız

Sahip kelimesini kullanmayı sevmiyoruz, çünkü mal değiller. Ailesi demeye dilimiz varmıyor, çünkü aile bunu yapmaz. Ailesi sandıkları diyelim, anlayın siz, onu barınağa “ayağına ip dolandı” diyerek terk etmişler. Artık o nasıl bir ipse ve onlarınki de nasıl bir vicdansa… Ünzile’nin

Şöyle başladı hikayesi: “SU koydum adını. Dün Manisa Barınağındaki fotosunu gördüm, gözlerine perde inmişti ve o halde terk edilmişti. İlgili numarayı aradım. Önce yarın İzmir’e Doğa Veteriner Cerrahi Ortopedi ‘ye gidiyor. Orada gözlerindeki sorunun ne kaynaklı olduğu araştırılacak, tahliller ve tetkikler yapılacak. Eğer

Sokaklarda sakat ayağıyla dolaşırken görünmez olmuştu sanki. Açık yarasıyla kırığı var ama kaynamıştı. İlk götürdüğümüz klinik “bir şey yapılmaz” demişti. Aynı zamanda gençlik hastası çıkmıştı. Sinem Karslı’ya gençlik tedavisine götürdük. 3 aylık bir tedavi süreci geçirdi. Bu esnada bacağından da

Tokat’ta kafası kadar tümörü patlamış, kan içinde, o halde bebeklerini emzirirken bulundu.  İstanbul’a tedaviye aldırdık.Tümörü alındı. Klinikte 2 ay kaldı. Tam ailesine kavuşacakken durumu aniden ağırlaştı. Tüm vücudunu saran kanser yüzünden kaybettik. Ancak 3 çocuğunun şansı oldu. İkisi birlikte aynı

Bir küçücük TURŞUcuk…hem femur kırık, öbür taraf çıkık ve gençlik ti..Bu küçücük bedene ne çok acı sığdırmıştı. Mermerciler sitesinde bu halde bulunmuştu. Önce acil ameliyatını oldu, hemen ardından gençlik tedavisine başlandı. Önünde uzun ve zorlu bir süreç vardı. Ama başardı.